Поиск в словарях
Искать во всех

Энциклопедия Брокгауза и Ефрона - шельгаммер

Шельгаммер

шельгаммер

(Гюнтер-Христоф Schelhammer) немецкий врач и естествоиспытатель (1649-1712). В 1689 г. получил кафедру ботаники в Гельмштедте, в 1691 г. приглашен профессором анатомии, хирургии и ботаники в Йену, а в 1696 г.в Киль. Главнейшие его труды: "Introductio in physiologiam" (Гельмштедт, 1681); "Pathologiae generalis disputationes III" (Йена, 1683); "Catalogus plantarum variarum, quas per biennium in hortulo domestico aluit" (Гельмштедт, 1694); "De febrifugorum ratione agendi eta p-plicandi modo" (Йена, 1694); "Programma de imperfectione doctrinae de humoribus corporis humani" (ib., 1694); "De nova plantas in classes digerendi ratione" (ib., 1696); "Analecta anatomica-pathologica in breves theses congesta" (Киль, 1704); "De partibus generationi dicatis et eorum usu" (ib., 1703); "Dissertationes III de corporum per ignem resolutione chimica" (1703); "De humani animi adfectibus, eorum ortu, causis, et inde expectandis in corpore bonis malisque disquisitio" (Киль, 1713).

Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона. — С.-Пб.: Брокгауз-Ефрон

1890—1907

.

Рейтинг статьи:
Комментарии:

Вопрос-ответ:

Ссылка для сайта или блога:
Ссылка для форума (bb-код):

Самые популярные термины